Obliczenia konstrukcji jednolitych

Treść : Wspornik traktowany jako metalowy blok jednorodny, obciążony został dwiema składowymi siłami P

Sprawdzić jego bezpieczeństwo

Dane:
L, b, h, g, D, r, w, c, H, d, u, l – wymiary geometryczne
Re-440MPa – granica plastyczności 
Rm = 600MPa – granica wytrzymałości materiału na rozciąganie 
μ = 0 – wzpółczynnik tarcia 
X=2,5 – współczynnik bezpieczeństwa 

Na początku należy wprowadzić uproszczony model belkowy układu

Gdzie ­:

Następnym krokiem jest naniesienie rozkładów sił i momentów na uproszczonym modelu belkowym.

Długie ramie

Krótkie ramie

Na podstawie rozkładów sił, oraz geometrii należy wyznaczyć przekroje – takie przekroje wspornika w których może coś się stać – np. Spiętrzenie naprężeń, największe naprężenia itp.

Obliczanie Przekrojów niebezpiecznych

Przekrój I-I

Wzory naprężeń i naprężeń zastępczych

gdzie

Jx – moment bezwładności względem wprowadzonej osi obojętnej zginania x 

Jo – biegunowy moment bezwładności  – suma momentów osiowych względem
prostopadłych osi przechodzących przez ten biegun.

Wx – wskaźnik wytrzymałości przekroju (na zginanie) w osi x 

Wo – wskaźnik wytrzymałości przekroju (na skręcanie) w biegunie o

e_max – odległość włókna najbardziej oddalonego od środka zginania lub skręcania

w przypadku przekroju kołowego: 

następnie 

Obliczeniowy współczynnik bezpieczeństwa (teoretyczny)

Przekrój II-II

Przekrój III-III