Siły działające w gwincie i samohamowność gwintu

Siły działające w gwincie podczas dokręcania nakrętki:

Pw – siła napięcia wstępnego (siła rozciągająca śruby)

Siły działające w gwincie podczas dokręcania nakrętki:

γ – kąt wniosu nakrętki

H = P·tg(p’+γ)

P – siła aktualnego napięcia śruby

N – siła normalna z jaką gwint oddziaływuje na zwoje nakrętki

T – siła tarcia

H – siła pozioma (prostopadła do osi śruby), którą trzeba przyłożyć do nakrętki (śruby) na średnicy podziałowej, dp żeby uzyskać równowagę sił.

Przy dokręcaniu śruby:

H = P · tg(p’ – γ) → warunek samohamowalności śruby

Poziom kąta natarcia:

T’ = T = μN

Mg – moment na gwincie

Mn – moment nakrętki

Dla innego kąta natarcia (gwint który nie jest prostokątny)

Wymagany moment dokręcenia nakrętki:

Mdokr = Mgwint + Mnakrętki = Mg = Mn

– uśredniona średnica tarcia

 μn –               współczynnik tarcia nakrętki

D0 – maksymalna średnica działania siły

d0 – średnica otworu

Wymagany moment dokręcenia śruby M_dokr – to moment który musi zostać przyłożony do łba śruby, lub nakrętki, jaki da nam siłę napięcia wstępnego (rozciągnie nam śrubę z siłą) P_w.

Samohamowność gwintu

Samohamowność – to właściwość układu, w której opór tarcia statycznego przeciwdziałający przesunięciu lub skręceniu wzajemnym powierzchni, zapewnia statyczność układu. 

Dla gwintów Samohamowność występuje, gdy pozorny kąt tarcia p’ jest większy od kąta nachylenia linii śrubowej γ

H = p · tg(p’ – γ) > 0 → p’ > γ → gwint samohamowny

μg – współczynnik tarcia statycznego między oboma gwintami