Samohamowność – to właściwość układu, w której opór tarcia statycznego przeciwdziałający przesunięciu lub skręceniu wzajemnym powierzchni, zapewnia statyczność układu.
Dla gwintów Samohamowność występuje, gdy pozorny kąt tarcia p’ jest większy od kąta nachylenia linii śrubowej γ
H = p · tg(p’ – γ) > 0 → p’ > γ → gwint samohamowny
μg – współczynnik tarcia statycznego między oboma gwintami
Dane liczbowe pozyskane są na podstawie danych rynkowych z różnych lat - określają one wartości orientacyjne służące jedynie w cellu nauki,
aby zastosować prawidłowe, zapewnione wielkości, należy używać aktualnych norm wydanych przez odpowiednią organizację lub instytucję
Obliczanie połączenia z uszczelką gumową kołnierza przy użyciu metody ASME - moment dokręcenia...
Obliczenia Połączenia śrubowego równoległego Treść : Wspornik traktowany jako metalowa...
Rozwiązania konstrukcyjne połączeń śrubowych Dla śrub zginanych przy stałych obciążeniach:...
Znormalizowane zarysy gwintu Gwint trójkątny Gwint prostokątny Gwint trapezowy -...
Linia śrubowa Ph - skok gwintu dla gwintu jednozwojnego, oznaczany też jako litera h, P -...
Siły działające w gwincie i samohamowność gwintu Siły działające w gwincie podczas...